Gisteravond dacht ik er heel even aan. Maar kort hoor. En toen dacht ik: ik doe het niet.
Er zijn maar twee mensen die "echt" weten van deze blog. Dat zijn De man en Het beste vriendje. De man heeft het hier volgens mij nog nooit gelezen maar toch wou ik dat hij het wist. Geen geheimen. Zal ik maar zeggen. Het beste vriendje daar in tegen. Die leest wel. Altijd. Trouwste lezer kan ik wel zeggen. Dat is fijn.
Toen ik gister een hele fijne reactie kreeg op dit stukje wou ik het wel van de daken schreeuwen. Alleen. De enige tegen wie ik het kon uitschreeuwen was mijn moeder. En die weet het dus niet. Ik heb het gevoel dat aan hoe meer mensen ik het vertel hoe minder vrijheid ik heb. En die vrijheid wil ik nou eenmaal. Dus ze weet nog steeds van niets. Wat te doen?
29/02/2012
woensdag 29 februari 2012
2 responses to 29/02/2012
Dat is ook eng ja, toch vertel ik het maar gewoon aan iedereen van mijn blog.. Niet denken aan je lezers tijdens het schrijven helpt ;-)
Ik heb mijn moeder een keer heel snel verteld dat ik een site heb maar begon snel weer ergens anders over. Maar ze weet het wel maar volgens niet wat m'n site is.
Ik vertel het liever ook niet aan iedereen die ik ken, maar op de een of andere manier leest mijn schoonmoeder m'n site wel haha
Een reactie posten