17/02/2012

Ik ben realistisch. Het zit enk ik in de familie. Dat realistisch zijn. Ik ben dan misschien nog wel jong maar ik weet wel hoe het zit. Het leven is geen sprookje. Geen gebroeders Grimm. Voor mij dan.

Een meisje in mijn klas is echt zo'n poppetje. Een ander meisje zegt dan altijd: 'Ze is zo lief.' Fout! Zoiets heet naief. Het vriendje bedonderd haar waar ze bij staat. Gewoon met open ogen. Maar ach. Of nog zo'n leuke. Over hetzelfde meisje. Mijn nederlands docent vertelde dat hij zijn vrouw vaak uit winkelen stuurd. Waarop ik natuurlijk zeg: 'Ja. Tuurlijk! Dan kan hij mooi met een ander wijf ..'. Het meisje haar ogen komen altijd uit de kassen rollen.

O. Nog eentje. Het kwam over god en het geloven daarin. Het meisje is erg christelijk. En dan een beetje van het conservatieve. Je weet wel. Ouderwets. Een ander meisje, die nog meer haar mening uitspreekt dan ik gelooft dus helemaal niet. En iedereen zal dat weten! Tegen haar kan niemand op. Geloof me, zelfs ik probeer het niet. En dat arme kind probeert het toch.

Face the truth. De aanslagen van 9/11 zijn gepleegt, er lopen gestoorde zoals Breivik rond en Griekenland gaat naar de klote. Ik heb altijd geleerd dat je zelf de slingers op moet hangen want anders word het nooit wat. Dus. Vergeet niet die sprookjesboeken weg te gooien!