10/04/2012

Ik denk dat vrijwel elke vrouw het kent. Het moment dat je ongesteld moet worden maar je wordt het niet. En ik ken dit moment nu ook. Helaas.

Zondag. Ik word altijd midden van de middag ongesteld. De man was bij me voor eerste paasdag. Alleen. Ik werd dus niet ongesteld. Ik liep natuurlijk rond als een stresskip. Er kon niets aan de hand zijn. In de zin van "ik ben zwanger!" maar toch. En. Dan krijg je allemaal vage kwaaltjes zoals misselijkheid. Wat De man zei?
'Ach, maak je niet druk. Er is echt niets aan de hand hoor.'

Die nacht sliep ik dus ook zeer verrot. Vijfhonderd keer naar de wc als het niet meer was. Nog steeds niets. En de buikpijn, kramp en pijn in mijn rug blijven maar. Maar het bloed melde zich al snel de volgende dag. Thank god. Ik opgelucht. De man blij.

Geef eerlijk toe.. ken je dat moment?