Ik ben een kleine feminist, geef graag mijn ongezouten mening en deel hier ieder detail van mijn leven. Meer weten?











28/02/2012

De man en ik zijn nu al best een tijdje samen. Ook ik ben jong en soms best naïef. Maar. Ik maak het niet zomaar uit. Het eerste jaar. Bijvoorbeeld.

We hadden simpel weg zowat elke dag wel ruzie. Hij woonde nog bij zijn vader wat niet liep, was altijd al een "moeilijk" kind. Hij had ook problemen met spreken. Gesprekken voeren. Met mij. Maar Ik gaf niet op. Hij gaf niet op. Na meer dan een jaar hebben we besloten een week rust te nemen en na te denken. Wat willen we? Hoe willen we dat bereiken? Wat vinden we juist goed en fijn aan elkaar? Die week is nu ook al meer dan een jaar geleden.

Sindsdien gaat het ontzettend goed met ons. De man heeft een eigen huis gevonden en woont daar nu al bijna een jaar. We praten. Hij kletst me letterlijk de oren van mijn kop! We hebben het over alles, zeggen elkaar alles. Ook als de ander dat misschien pijn doet.

We sms'en bijna nooit meer. 's Ochtends een goedemorgen sms, tussen de middag misschien nog een en dan 's avonds een eetsmakelijk en fijne avond sms. Voor het naar bed gaan sturen we meestal nog een of twee smsjes. Gisteren ging ik twijfelen. Is dit dan hoe het altijd zal gaan? Maar ik weet het. Het zit goed tussen ons. Dat is het goede leven.

dinsdag 28 februari 2012

Een reactie posten